بلوتوث در گذر زمان؛ فناوری کهنی که همچنان پرطرفدار است - مجله ابوذریون

از مادون قرمز تا بلوتوث

فناوری بلوتوث در دهه 90 میلادی توسط متخصصان شرکت اریکسون توسعه پیدا کرد. برای نام این فناوری از اسم یکی از پادشاهان دانمارک در قرن دهم میلادی استفاده شده که دانمارک و نروژ را متحد کرد. لوگوی بلوتوث هم از ترکیب حرف اول اسم و فامیل این پادشاه تشکیل شده است. این نام (که در واقع توسط یکی از مهندسان اینتل پیشنهاد شده) نشان دهنده بلندپروازی شرکت اریکسون برای تبدیل آن به یک استاندارد واحد برای انواع و اقسام گجت ها، تلویزیون ها، گوشی ها و دیگر لوازم جانبی است.

در دورانی که کابل های سیمی (سریال یا USB) مورد استفاده قرار می گرفتند، کاربران برای سینک کردن اطلاعات بین کامپیوتر و گجت PDA می توانستند از مادون قرمز هم به عنوان یک گزینه بی سیم بهره ببرند. با این حال، برای این فناوری باید دو گجت موردنظر را در معرض دید یکدیگر قرار می دادید تا رد و بدل داده ها امکان پذیر شود.

اما بلوتوث چنین مسئله ای را نداشت. البته حداکثر برد این فناوری به 10 متر می رسید و با داشتن حداکثر سرعت 721 کیلوبایت در ثانیه ای که داشت، از مزیت مهمی نسبت به مادون قرمز بهره نمی برد. در هر صورت در سال 2000 شرکت اریکسون از اولین گوشی دارای قابلیت بلوتوث رونمایی کرد. البته گوشی T36 هیچ وقت راهی بازار نشد و به همین خاطر عنوان اولین گوشی بلوتوثی موجود در بازار به محصول دیگری تعلق گرفت.

در سال 2001، گوشی اریکسون T39 با فناوری بلوتوث به دست کاربران رسید. در همان سال IBM از لپ تاپ ThinkPad A30 با این فناوری رونمایی کرد و حالا کاربران می توانستند به طور کاملا بی سیم اطلاعات بین گوشی و لپ تاپ خود را سینک کنند.

اولین لوازم جانبی بلوتوثی

اولین گجت بلوتوثی یک هدست بود که در سال 1999 معرفی شد و در نمایشگاه COMDEX جایزه دریافت کرد. در سال 2001 هم نخستین گجت های بلوتوثی مختص اتومبیل ها از راه رسیدند. در همان سال ها، کشورها مشغول وضع قوانینی برای ممنوعیت صحبت با موبایل هنگام رانندگی بودند و مثلا در بریتانیا در سال 2003 قانونی تصویب شد که چنین کاری با جریمه 30 تا 1000 پوند روبرو می شود. اما گجت های بلوتوثی امکان تماس تلفنی در ماشین را بدون نگرانی بابت جریمه شدن امکان پذیر کردند.

در سال 2002، شرکت Socket اولین گیرنده GPS مستقل را معرفی کرد که می توانست اطلاعات مربوط به موقعیت مکانی را به کامپیوتر جیبی انتقال دهد. البته این گجت با قیمت 450 دلار راهی بازار شد که تقریبا برابر با قیمت کامپیوترهای جیبی بود. اولین ماوس ها، کیبوردها و پرینترهای مبتنی بر بلوتوث هم اوایل دهه 2000 از راه رسیدند. در آن زمان، کامپیوترهای برای بهره گیری از بلوتوث باید از دانگل هایی استفاده می کردند که به پورت USB وصل می شدند و این قابلیت را امکان پذیر می کردند.

پیشرفت بیشتر

نسل دوم بلوتوث در سال 2005 از راه رسید که سرعت انتقال داده ها را به 2.1 مگابایت در ثانیه رساند که همچنان برای انتقال فایل های سنگین سرعت پایینی محسوب می شد. همچنین نسل جدید این فناوری محدوده پوشش را به 30 متر افزایش داد.

اما بهبود واقعی عملکرد بلوتوث با معرفی نسل سوم آن در سال 2009 به دست آمد که به لطف این نسل جدید، کاربران توانستند از سرعت انتقال 24 مگابایت در ثانیه بهره ببرند. اما با توجه به ظهور قابلیت هایی مانند انتقال داده با وای فای و افزایش سرعت اینترنت، تقاضا برای افزایش سرعت بلوتوث کاهش پیدا کرد.

ادامه راستا

در سال 2010 شاهد معرفی بلوتوث 4 بودیم که مصرف انرژی این فناوری را تا حد قابل توجهی کاهش داد. البته این فناوری در ابتدا با عنوان Wibree در نوکیا توسعه پیدا کرد اما بعدا به عنوان نسل جدید بلوتوث در اختیار کاربران و شرکت ها قرار گرفت. نسل چهارم بلوتوث سرعت بسیار پایین تری داشت و حداکثر سرعت به فقط 1 مگابایت در ثانیه می رسید اما در عوض به دلیل کم مصرف بودن، عمر باتری گجت های بلوتوثی را افزایش می داد.

از دیگر مزایای نسل چهارم بلوتوث می توانیم به رساندن محدوده پوشش به حدود 100 متر و کاهش تأخیر در دریافت و ارسال اطلاعات اشاره کنیم. علاوه بر این، به لطف این استاندارد جدید هدفون ها و دیگر گجت های بلوتوثی می توانستند به طور همزمان به دو گجت مانند گوشی و لپ تاپ وصل شوند.

در سال 2016 هم نسل پنجم بلوتوث از راه رسید. در نسل جدید حداکثر محدوده پوشش به 240 متر رسید و در محیط های داخلی هم کاربران از برد 40 متری بهره مند شدند. از نظر سرعت انتقال داده هم اگر دو گجت موردنظر فاصله کمی نسبت به هم داشته باشند، حداکثر سرعت به 2 مگابایت در ثانیه می رسد.

بلوتوث از همان روزهای ابتدایی در گجت های خانگی زیادی مورد استفاده قرار می گرفت اما این روزها استفاده از آن به طور فزاینده ای افزایش یافته است. طی چند سال گذشته کم مصرف بودن بلوتوث، محدوده پوشش گسترده و امکان اتصال همزمان دو گجت به یک منبع منجر به افزایش محبوبیت این فناوری شده است.

رشد سریع و آینده بلوتوث

تا سال 2003، حدودا در هر هفته 1 میلیون گجت بلوتوثی راهی بازار می شد. سال بعد این آمار به 3 میلیون رسید و در سال 2005 شاهد عرضه 5 میلیون گجت بلوتوثی در هر هفته بودیم. تا سال 2006 حدود یک میلیارد گجت بلوتوثی راهی بازار شده بود و تقریبا هر هفته 10 میلیون گجت مبتنی بر این فناوری در قفسه فروشگاه ها قرار می گرفتند.

در حال حاضر هیچ نشانه ای از نسل ششم این فناوری دیده نمی شود ولی یک فناوری بی سیم جدید با نام UWB یا باند فوق وسیع مورد توجه گسترده قرار گرفته است. این فناوری برخلاف نسل های جدید بلوتوث انتقال داده با سرعت بسیار بالا را امکان پذیر می کند و همچنین از قابلیت ردیابی دقیق و تشخیص موقعیت مکانی گجت های متصل بهره می برد. حداقل تا اطلاع ثانوی این دو فناوری به طور مسالمت آمیز در کنار یکدیگر می توانند قرار داشته باشند اما تقابل آن ها در آینده نزدیک چندان دور از ذهن نیست.

منبع: GSM Arena