داروی تازه نابینایی ناشی از دیابت را کند می نماید - مجله ابوذریون

هر چند هر دوی این شرایط بر شبکیه (بافتی که نور را حس می نماید و سیگنال های بینایی را به مغز منتقل می نماید) تأثیر می گذارد، رگ های خونی تازه در سطح شبکیه در رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو بیش از حد رشد می نمایند که منجر به خونریزی یا جداشدگی شبکیه و از دست دادن بینایی می گردد. اما بیماران مبتلا به ادم ماکولا دیابتی با شبیکه هایی ورم نموده و سلول های آسیب دیده در نتیجه نشتی مایع از رگ های خونی در چشم روبرو می شوند که نشان دهنده از بین رفتن بینایی است.

بیماری های مذکور هم اکنون با تزریق چشمی درمان های ضد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (anti-VEGF) درمان می شوند. هرچند این درمان ها رشد رگ های خونی غیر معمول را محدود و در نتیجه نشتی را محدود می نمایند اما برای بسیاری از بیماران تاثیرگذار نبوده و عوارضی از جمله افزایش فشار داخل چشم و آسیب به بافت چشمی را در بلند مدت در بر داشته اند.

محققان ترکیب 32-134D را آنالیز کردند. مشاهدات پیشین حاکی از آن بود که ترکیب مذکور رشد تومور در موش ها را کند می نماید و سطح پروتئین HIF در بیماران کاهش می یابد.HIF در دیواره های رگ ها فعال می گردد و چند پروتئین فراوری می نماید که رشد رگ های خونی تازه را ترویج می نمایند. کاهش سطح HIF از بیماری های شبکیه ای چشمی جلوگیری می نماید. علاوه بر آن مقادیری از 32-134D درمان ایمن تری نسبت به روش های دیگری بود که HIF را هدف می گیرند.

آکریت سودهی یکی از مولفان تحقیق می گوید: ما متوجه شدیم این دارو به طور خاص در چشم قابل تحمل است و سطح HIF را در چشمان بیمار پایین نگه می دارد.

هنگامیکه دارو در موش های بزرگسال مختلف با بیماری چشمی دیابتیک آزمایش شدند، تعیین شد میزانی از HIF از بین می رود و فراوری رگ های خونی تازه متوقف می گردد. در نتیجه این روند، پیشرفت بیماری 5 روز پس از تزریق کند می گردد.

این دارو در چند نوع سلول شبکیه انسانی مرتبط پروتئین های ترویج نماینده فراوری رگ های خونی و نشتی آنها آزمایش و تعیین شد HIF را به نزدیک سطح نرمال می رساند و در نتیجه فراوری رگ های خونی تازه متوقف می گردد.