همه چیز راجع به سندروم درد پاتلوفمورال
به گزارش مجله ابوذریون، یکی از دلایل درد زانو، بیماری زانوی دوندگان یا سندروم درد پاتلوفمورال است. زانوی دونده اصطلاحی برای توصیف احساس درد در اثر مسائل زانو است. درد زانو حاصل از این بیماری باعث اختلال در زندگی روزانه فرد بیمار می شود. در این مطلب به بررسی علائم و علت های بیماری زانوی دوندگان می پردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.
عارضه زانوی دونده
اول از همه باید بدانید که این عارضه فقط مختص دونده ها نبوده و دوم اینکه یک آسیب خاص نیست. زانوی دونده یا Runners knee در حقیقت اصطلاحی است که برای توصیف احساس درد در اثر مسائل زانو به کار می رود. ممکن است یک پزشک به جای عارضه زانوی دونده به آن سندرم درد پاتلوفمورال بگوید.همانطور که از نام این عارضه نیز پیدا است، دویدن یکی از دلایل اصلی بروز زانوی دونده است. اما هر فعالیت دیگری که به طور مکرر باعث فشار بر روی مفصل زانو شود نیز می تواند باعث بروز این عارضه شود. این فعالیت ها ممکن است پیاده روی، اسکی، دوچرخه سواری، پریدن یا حتی بازی فوتبال باشد.
طبق تحقیقات اجرا شده از طریق دانشگاه پزشکی هاروارد، بروز عارضه زانوی دونده در زنان شایع تر از مردان بوده و احتمال بروز آن در زنان میانسال بسیار بیشتر از زنان جوان است. یکی دیگر از مواردی که احتمال بروز زانوی دونده را افزایش می دهد، وزن بالا و اضافه وزن است.1
علائم زانوی دونده
ممکن است چندین علت زمینه ای برای زانوی دونده وجود داشته باشد، و به علت این تنوع علائم آنها متفاوت باشند. برخی از علائم نسبتاً شایع هستند. علائم دیگر در نتیجه یک بیماری زمینه ای زانو هستند. علائم اولیه زانوی دونده می تواند شامل موارد زیر باشد:درد در جلوی زانو
ناهماهنگی در تراز استخوان ران و کشکک ممکن است باعث ایجاد درد در قسمت جلوی زانو یا کناره های مچ پا شود. فرد ممکن است هنگام استراحت احساس درد کند و یا در هنگام استفاده از زانو احساس درد و یا درد شدید داشته باشد.کرپیتوس زانو
برخی از حرکات ممکن است باعث ایجاد احساس قرچ قرچ یا خرچ خرچ در زانو شود، که به عنوان کرپیتوس زانو شناخته می شود. این علامت معمولاً پس از دوره هایی از استراحت طولانی مدت، مانند هنگام برخواستن از رختخواب صبح رخ می دهد. کرپیتوس ممکن است در طول استفاده از زانو کاهش یابد یا از بین برود.درد هنگام حرکت بدتر می شود
افرادی که زانوی دونده دارند معمولاً هنگام حرکت به سمت بالا یا پایین دچار درد، اصطکاک بیش از حد یا سر و صدای زانو می شوند، مانند چمباتمه زدن ناگهانی از حالت ایستاده یا بالا رفتن از شیب یا پله ها زانوی دونده معمولاً به صورت درد ظاهر می شود و با قطع فعالیت کاهش می یابد.تورم زانو
اگرچه مختص زانوی دونده نیست، اما تورم جلوی زانو التهاب را نشان می دهد. این تورم ممکن است منجر به محدودیت تحرک و همچنین افزایش درد در بسکمک از موارد شود. تورم زانو به عنوان آب آوردن زانو نیز شناخته می شود.سفتی زانو بعد از استراحت
افراد دارای زانوی دونده ممکن است دریابند که مدت زمان طولانی خم شدن زانو، مانند سوار شدن در ماشین یا نشستن پشت میز، منجر به افزایش سفتی و تشدید علائم درد می شود. به طور کلی، زانوی دونده درجاتی از درد را به همراه دارد که به طور معمول در حین فعالیت تشدید می شود. تورم و سفتی ممکن است در ارتباط با شدت فعالیت و مدت زمان استراحت متفاوت باشد.در صورت ادامه علائم بیش از دو هفته، مراقبت های پزشکی و ورزشی مناسب توصیه می شود.2
علت عارضه زانوی دونده
درد ناشی از عارضه زانوی دونده ممکن است در اثر تحریک بافت های نرم، ساییده شدن زانو، غضروف فرسوده، پاره شده یا کشیدگی تاندون ها به وجود بیاید.البته هر یک از موارد زیر نیز می تواند باعث بروز زانوی دونده شود:
آرتروز
صافی کف پا
شکستگی زانو
استفاده بیش از حد
جابه جا شدن کشکک زانو
وارد شدن ضربه به کشکک زانو
ضعیف شدن یا گرفتگی عضلات ران ها
جابه جایی بخش یا تمام قسمت های کشکک
تمرینات کششی ناکافی پیش از شروع تمرینات ورزشی
سندرم پلیکا یا سندرم پولیوی سینوویال که در آن پوشش مفصل ضخیم و ملتهب می شود.1
تشخیص عارضه زانوی دونده
پزشک می تواند با معاینه فرد ابتلا به این عارضه را به سادگی تشخیص دهد.پزشک ممکن است برای تشخیص دقیق تر از تصویر برداری اشعه ایکس، ام آر آی یا سی تی اسکن استفاده کند.1
درمان زانوی دونده
هنگامی که تشخیص و علت اصلی زانوی دونده معین شد، پزشک می تواند یک دوره درمان را تجویز کند. بیشتر موارد بدون جراحی درمان می شوند. درمان های معمول برای زانوی دونده شامل موارد زیر است:R.I.C.E (استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن) به بیمار پیشنهاد می شود تا علائم اولیه زانوی دونده کاهش یابد. این پروتکل به ویژه اگر علائم برای اولین بار آشکار شود بسیار مهم است.
داروهای ضد التهاب بدون نسخه یا تجویز شده.
فیزیوتراپی برای تقویت عضلات اطراف زانو و مفصل ران، کشش برای گرفتگی عضلات و تمرین مجدد عضلات برای انقباض مناسب در حین ورزش و فعالیت.
گذاشتن کفی کفش ممکن است به یک سری از افراد که ساختار پا یا الگوهای حرکتی غیرطبیعی هنگام دویدن برایشان موثر است.
محافظ کشکک یا ضربه زدن برای حفظ ردیابی مناسب کشکک در حین حرکت زانو.
اصلاح خطاهای آموزشی، مانند اندازه افزایش حجم و سرعت دویدن. به طور کلی، تا 10٪ تا 15٪ افزایش حجم یا سرعت دویدن در مفصل کشکک ران بی خطر است. اگر روش های غیرجراحی نتوانند شرایط را برطرف کنند، ممکن است جراحی توصیه شود.
جراحی برای زانوی دونده
جراحی به ندرت برای درد استخوان کشکک زانو پیشنهاد می شود. اگر تمام اقدامات محافظه کارانه شکست خورده باشد و فرد نتواند بدون درد در فعالیت های مورد نظر شرکت کند، یک جراح می تواند ساختار زانو را با روشی مانند جداسازی جانبی تغییر دهد. در این روش، رباط پاتلوفمورال جانبی بریده می شود تا از کشش کشکک به سمت خارج از زانو کاسته شود و سعی می کنند تا فاصله دهی در امتداد شیار استخوان ران را بهبود ببخشند.تصمیم گیری برای جراحی نیاز به بحث و بررسی طولانی با جراح دارد، و چندین فاکتور، از جمله: سابقه پزشکی بیمار، احتمال موفقیت در این روش؛ و آیا توانایی فرد در انجام ورزش را بازیابی می کند یا نه را بررسی می کند. خوشبختانه، با تقویت لگن و اندام تحتانی و اصلاح عوامل خطرساز برای درد کشکک، بیشتر قریب به اتفاق موارد برطرف می شوند و افراد می توانند به توانایی های ورزشی کامل خود بازگردند.3
پیشگیری از زانوی دونده
یکی از بهترین روش ها برای پیشگیری از اختلال زانوی دونده پرهیز از استفاده بیش از حد از زانو یا به بیان دیگر پرهیز از دویدن بیش از حد است. شما نباید اندازه مسافتی که می دوید را بیش از 10 درصد در هفته افزایش دهید. قانونی مشابه برای افزایش سرعت یا تمرینات تپه نوردی نیز صادق است. شما نباید بیش از یک یا دو نوع تمرین تازه را در هفته انجام دهید.همچنین، انجام حداقل دو تا سه جلسه تمرینات تقویت کننده عضلات سرینی و بخش مرکزی بدن در هفته توصیه شده است. این می تواند از اعمال فشار بیش از حد بر زانو ها پیشگیری کرده و اندازهی از درد را تسکین دهد.
در نهایت، جنبه های کششی و انعطاف پذیری باید مورد توجه قرار بگیرند. به همین علت، شرایط نوار ایلیوتیبیال مساله ای مهم است. تمرین دادن این بخش به طور منظم، به ویژه پیش و پس از دویدن می تواند به پیشگیری از التهاب نوار ایلیوتیبیال کمک کند که از دلایل اصلی اختلال زانوی دونده محسوب می شود.
کشش و تقویت این بخش از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین، کشش و تقویت عضلات همسترینگ که یکی دیگر از بخش هایی است که شاید دونده نادیده بگیرند، زیرا بیشتر به عضلات چهارسر ران توجه دارند، توصیه شده است.3
پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.orthosis-prosthesis.com
3.www.tabnakjavan.com
منبع: راسخون