وعده بی انتها زمین به مستاجران کانکس نشین - مجله ابوذریون

با وجود این، هنوز بیش از هزار خانوار در مناطق زلزله زده در کانکس زندگی می کنند که اغلب مستاجرند. طی روزهای اخیر که مصادف شده با باز شدن مرز خسروی و نخستین پیاده روی اربعین از طریق مرز خسروی، خبری مبنی بر جمع آوری اجباری کانکس ها در این مناطق و انتقال آن به مرز خسروی منتشر و موجب نگرانی مستاجران کانکس نشین شد. چنان که تعدادی از آنها در تماس با خبرنگاران خبرنگاران خواستار پیگیری موضوع شدند. البته خبر از سوی مدیریت بحران استان تکذیب شد. بر اساس مصوبه ستاد بحران، ساماندهی کانکس ها و باز شدن معابر عمومی شهرهای زلزله زده از چندی قبل در دستور کار مسئولان قرار گرفته، اما قرار نبوده کانکس ها از مردم گرفته شود.

• هنوز منتظر وعده زمین هستیم

فریبا قنبری یکی از ساکنان کمپ فرمانداری با بیان این که دولت به مردم مستاجر در مناطق زلزله زده قول اعطای زمین داد، می گوید: ما هنوز هم منتظر عمل به وعده دولت هستیم، چراکه توان پرداخت اجاره خانه را نداریم. قیمت اجاره خانه در مناطق زلزله زده بسیار بالا رفته است و با مناطق مرکزی و بالای شهر در کرمانشاه برابری می کند.

این شهروند سرپل ذهابی می افزاید: مسائل مستاجران زیاد است. من یک مستاجر زلزله زده هستم و 3 فرزند مدرسه ای دارم و همسرم کارگر ساختمانی است. درآمد روزمزدی همسرم کفاف مخارج روزانه مان را هم نمی دهد. فشار بر مردم زیاد است و گرانی اجناس هم مشکل مضاعفی شده است. وی که دلی پردرد از فشارهای اقتصادی و... دارد، درباره انتقال کانکس ها می گوید: روند جمع آوری کانکس ها از ابتدای امسال آغاز شده، اما هنوز کسی به ما اجبار نکرده که تخلیه کنیم.

• وضعیت نامناسب بهداشت در کمپ ها

این شهروند سرپل ذهابی در ادامه درباره وضعیت بهداشت کمپ ها می گوید: شهرداری به بهداشت کمپ ها در مناطق زلزله زده رسیدگی نمی کند و مردم در عذابند. شهرداری فقط به خیابان های اصلی که در معرض دید عموم واقع شده است، توجه می کند و بقیه خیابان و کوچه ها هنوز مثل روز اول وقوع زلزله است. در همه کمپ ها آب و فاضلاب جاری است و رسیدگی نمی شود.

• ما را فراموش کرده اند

یکی دیگر از مستاجران سرپل ذهابی در کمپ فرمانداری می افزاید: وضع بهداشتی کمپ ها نامطلوب و بسیار کثیف است. همه جا پر از آشغال است. جیران که زنی 55 ساله است، می گوید: با گذشت 2 سال از زلزله آبان 96 هنوز منتظر وعده دولت مبنی بر تامین زمین برای خانواده های مستاجر در مناطق زلزله زده هستیم. انگار مسئولان ما را فراموش کرده اند و از یاد برده اند. دست ما به خاطر وعده دولت در پوست گردو مانده و راه به جایی نداریم.

وی که سرپرست خانوار است، اضافه می کند: مسائل زندگی ما زیاد است. توان پرداخت 20 میلیون تومان رهن و 700، 800 هزار تومان اجاره بها را نداریم. جیران خانم ادامه می دهد: وضعیت کنونی زندگی ما را که می بینید. شهرداری تنها معابر اصلی را پاک سازی می کند. وی درباره اجبار دولت درباره ترک کانکس ها نیز بیان می کند: هنوز ما اینجا هستیم و کسی ما را از این مناطق به اجبار بیرون نکرده است.

این مستاجر که نگران وضعیت زندگی خود و فرزندانش است، ادامه می دهد: با داشتن 2 بچه یتیم و این همه سرگردانی اداره زندگی برایم سخت است. تحت سرپرستی کمیته امداد هستیم اما کمک های کمیته کفاف زندگی ما را نمی دهد. زندگی من و بچه های یتیمم به سختی می گذرد و حامی نداریم. آینده ای هم برای ما وجود ندارد. فکر نکنیم به این زودی هم بتوانیم کانکس را تخلیه کنیم.

• تکذیب یک ادعا

یک جامعه شناس با رد اجبار کردن مردم در تخلیه کانکس ها می گوید: از حدود یک سال پیش موضوع جمع آوری کانکس ها به بهانه ایجاد فضای سبز، قرار داشتن در معابر عمومی، پارک ها و... بوده، اما صحت این خبر را که کانکس ها را جمع آوری و سپس به مرز خسروی ببرند، رد می کنم. در این باره از کانکس نشینان 5، 6 کمپ سوال کرده ام. فاضل الیاسی می افزاید: پس از فشارهای قضایی برای تخلیه کانکس ها، حداقل 20 تا 30 درصد جمعیت شهرستان سرپل ذهاب مهاجرت کردند و به شهرهایی چون جوانرود و کرمانشاه رفتند.

وی با بیان این که مهاجرت سرمایه های اجتماعی و فرهنگی این شهرستان آسیب های جدی به دنبال دارد، می گوید: جمع کردن کانکس ها باید براساس مکانیزم خاص اجتماعی و اقتصادی باشد.

این جامعه شناس اضافه می کند: دولت در بحث بحران زلزله اصولی کار نکرد و در این میان به تنها مساله ای که فکر نکرد، بحث اقتصادی و اشتغال زایی مردم بود. این وضعیت در روستاها نیز وجود دارد. دولت چون برنامه ای برای اشتغال زایی روستاییان نداشت، به جای دام به مردم پول داد. مردم با بالا رفتن هزینه ها، پول را خرج کردند. الان روستاییان بیکار از یک سال پیش آغاز به مهاجرت به شهرها کرده اند، چراکه هیچ سرمایه فرهنگی و اقتصادی در روستا برای زندگی مردم مهیا نیست. الیاسی ادامه می دهد: دولت هیچ وقت به مباحث اقتصادی و اشتغال زایی مردم نپرداخت. اگر دولت در روستاها از تجربه کمیته امداد بهره می برد و به مردم دام های کددار می داد و تا 5 سال آنها را رصد می کرد، الان وضعیت مردم این نبود.

قیمت گوسفند 300 برابر شد و با پول های دولت دیگر نمی شد گوسفند خرید. معتقدم مردم اگر شغل داشته باشند، می توانند خانه بسازند و ساخت وساز کنند اما اگر خانه داشته باشند نمی توانند اشتغال آفرینی کنند. دولت در بحث بحران پس از زلزله علاوه بر ساخت وساز باید روی توانمندسازی مردم از لحاظ اقتصادی و اجتماعی نیز کار می کرد که نکرد.

• وضعیت مردم در کمپ ها

این جامعه شناس درباره آخرین وضعیت مردم زلزله زده کانکس نشین در کمپ های سطح شهر سرپل ذهاب نیز می گوید: شرایط مردم ساکن کمپ ها تغییری نکرده و در برخی موارد بدتر از قبل شده است. وی می افزاید: مردم از عملکرد ارگان ها و به ویژه شهرداری ناراضی هستند. احساس بی هویتی و طردشدگی بیش از پیش بین افراد ساکن در کمپ ها موج می زند. به فاضلاب های روان در سطح کمپ ها رسیدگی نمی شود و بچه ها در این فاضلاب ها بازی می کنند و در معرض بیماری های خطرناک و واگیردار هستند. الیاسی ادامه می دهد: کماکان مستاجران برای خروج از کانکس توانایی ندارند. کرایه ها گران است و بیشتر از هزار خانوار شهر سرپل ذهاب هنوز بلاتکلیفند و در کانکس زندگی می کنند.

مردم از وضعیت اقتصادی، اجتماعی ناراضی هستند و دلی پردرد دارند. احساس طردشدگی، ناامیدی، رهاشدگی بر روح مردم حاکم است. این جامعه شناس در ادامه می گوید: اعتیاد قبل از زلزله برای مردم تابو بود، اما این روزها این تابو شکسته شده است. برخی از دانش آموزان پس از زلزله به مواد مخدر گل معتاد شده اند. در روستاها که قبل از زلزله یک نفر معتاد نبود، الان تعداد معتادها در مقایسه با قبل از زلزله افزایش یافته است. مسئولان به آسیب های اجتماعی ناشی از زلزله توجه کافی ندارند.

• جمع آوری کانکس ها از چند ماه قبل

مدیرکل بحران استانداری کرمانشاه دریافت کانکس های مردم زلزله زده برای ایام اربعین را تکذیب می کند. جلیل بالایی با بیان این که سیاست جمع آوری کانکس های مناطق زلزله زده از چندین ماه قبل در دستور کار است، می گوید: این موضوع به هیچ عنوان ارتباطی با ایام اربعین ندارد و از چندی قبل آغاز شده است. وی ادامه می دهد: این سیاست تابع ساخت وسازها در مناطق زلزله زده است و صرفا خانوارهایی که بازسازی منازل مسکونی آنها بر اساس اعلام بنیاد مسکن به پایان رسیده، موظفند کانکس های خود را جمع آوری کنند و سایر خانوارها که خانه هایشان تکمیل نشده لزومی برای ترک و جمع آوری کانکس ندارند.

مدیرکل مدیریت بحران استان کرمانشاه با بیان این که در هر صورت این کانکس ها به خود مردم داده شده و قرار نیست از آنها پس گرفته شود، تاکید می کند: مردم می توانند کانکس ها را برای خود حتی در منازل مسکونی شان نگه دارند. بالایی اظهار می کند: برای ایام اربعین امکانات اسکان به اندازه کافی در استان فراهم شده و نیازی به کانکس های زلزله زدگان وجود ندارد. وی مشخص ضرب الاجل زمانی برای تخلیه کانکس ها را تکذیب و در ادامه عنوان می کند: چون شهرستان سرپل ذهاب در راستا تردد زوار اربعین واقع شده است، از همین رو کانکس ها باید از معابر اصلی شهر جمع شوند و به نزدیک محل ساخت وساز خانه های مردم منتقل شوند تا شهر چهره عادی خود را باز یابد.