هزینه های کلان جنگ سرد امریکا با چین - مجله ابوذریون

البته تفاوت هایی در پس زمینه های این دو جنگ وجود دارد. امریکا و شوروی در حالی از اواسط دهه 1950 ماشین های تبلیغاتی خود را علیه یکدیگر به کار گرفتند که هر دو و بخصوص روس ها از یک پیکار لعنتی و خونین همچون جنگ دنیای دوم فراغت یافته و در حال درمان آماس های روحی خود بودند، وقتی متحدین به سرکردگی آلمان نازی و با همراهی ژاپن تسلیم متفقین شدند، بدیهی بود که روسیه و امریکا خود را برنده های اصلی این نبرد بینگارند. با این حال تضادهای شدید عقیدتی آنها را به سوی یک جدال سرد و سیاه فرهنگی- سیاسی- امنیتی سوق داد و زرادخانه های پنهانی هر دو کشور را پر و پیمان تر کرد. وقتی شوروی همزمان با سوسیالیسم سازی شرق اروپا،آرایش سیاسی خود را به نیمی از این قاره تزریق کرد، عناد امریکا با روس ها بیشتر شد. از همه بدتر اینکه علوم لازم برای گسترش سلاح های هسته ای نیز که نماد اول آن در روزهای پایانی جنگ دنیای دوم هیروشیما و ناکازاکی ژاپن را به یک جهنم واقعی تبدیل کرد نزد هر دو دشمن ایدئولوژیک اوج گرفته بود و سایر کشورها بیم داشتند در صورت سر رفتن حوصله سران امریکا و شوروی قربانی جنگ هسته ای مخوفی شوند که این دو کشور زیاده خواه احتمالاً علیه یکدیگر به راه خواهند انداخت. چنین اتفاقی هرگز رخ نداد اما بسیاری از آگاهان می گویند اگر اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 متلاشی و به 15 کشور تقسیم نمی شد و چنانچه بلایی مشابه بر سر یوگسلاوی نمی آمد و پیمان نظامی ورشو رنگ نمی باخت، دیر یا زود چند موشک هسته ای از سوی سران امریکا و روسیه شلیک می شد و فقط خدا می داند که در آن صورت از اروپا و امریکا شمالی و البته بخش هایی از آسیا و امریکای مرکزی چه چیزهایی در نقشه دنیا باقی می ماند.

البته خطرات جنگ سرد فعلی امریکای جو بایدن با چین شی جین پینگ بسیار متفاوت و شرایط آن غیر خطیر تر است. درست است که چین با تأکید بر تک حزبی بودن عملاً از کمونیست ماندن خود می گوید اما نحوه کارهای تجاری و شیوه های معاملاتی آنها چندان متفاوت با کاپیتالیست ها نیست. چین برای عبور کامل از اقتصاد بحران زده امریکا و حتی فزونی آشکار تکنولوژیکی بر این رقیب، سال 2030 را به عنوان زمان تحقق این امر معین نموده اما سرعت پیشرفت چینی ها و شدت عقبگرد امریکایی ها به حدی است که شاید این مهم 5 سال زودتر هم حاصل آید. معلوم نیست جو بایدن از ستیزه جویی آشکار ماه های اخیرش با چین چه چیزی را جست وجو می نماید.

آیا او می خواهد چینی ها را وادار به رعایت بیشتر اصول دموکراسی در گردش امور کشور خود کند و یا صرفاً می خواهد ماشین توقف ناپذیر مالی طرف مقابل را اسقاط کند. اهداف بایدن هرچه باشد، باید تأکید کرد نیل احتمالی به آنها با هزینه های کلانی برای امریکا همراه خواهد شد.

چین با داشتن جمعیتی 1.4 میلیاردی و مردمانی به شدت منضبط و پرکار بر این باور است که خاتمه زمان حکومتش بر سطح دنیا رسیده است و امریکا و روسیه پس از سال ها زمامداری باید به ایفای نقش های دوم و سوم خود بپردازند و اگر بایدن میخواهد با ایجاد فضایی سرد و ملتهب این فکر را از سر چینی ها خارج کند، فقط وقتش را هدر خواهد داد.

منبع: Project Syndicate